O vurig paard, o paard der zee,
Met manen groen en schuimend,
Soms tam, zachtmoedig en gedwee,
Soms driftig en onstuimig!
Jij werd gevoed door de orkaan
Die jou de weg mocht wijzen,
Hij leerde jou het spelen aan,
En steigeren, en vrij zijn!
Ik zie je graag, wat ben je schoon
Als jij, verhit, uitzinnig,
Vol eigendunk en krachtvertoon,
Met jubelend gehinnik,
Wild in galop de rots bereikt
En daar met luid gekletter
Met hoeven slaat – en tegelijk
Ontploft in duizend spetters..!
Fjodor Tjoettsjev (1803 – 1873)
Vertaling: Nina Targan Mouravi
(1829)