Russisch feest in Villa Cornelia (midden jaren tachtig) Dialoog en dans met Moeder Rusland.
Moeder Rusland
Ach, Moeder Rusland
welke vruchten draagt uw schoot?
Mijn zoon,
het zijn de vruchten van het leven
en de vruchten van de dood,
Ach, hoe droevig is moeder Ruslands lot
’t mooiste wat ze voortbracht
ging altijd weer kapot.
Kon ik maar geloven in haar stoere, stille kracht.
Te vaak liet zij zich beroven
van haar moederlijke macht.
Nu zijn het weer de schone kunsten
Die dingen naar haar gulle gunsten
Zal zij zich over kunnen geven
aan het zinderend beleven
van extatisch dansgenot?
Of maakt de dood
die eeuwige kompaan
ook hier voortijdig
weer een einde aan?
Oh, Ruslands zoon
Waarom zo droef van hart?
Uw depressie doet mijn hart verkillen
en zonder het te willen knaagt het ook aan mij.